Nie istnieje uniweralny kalendarz szczepień - weterynarze na ogół różnią się w opiniach odnośnie częstotliwości szczepień, najczęściej jednak zalecają pierwsze szczepienie w wieku 6 tygodni, następne dwa doszczepiania po trzech i sześciu tygodniach i później, raz do roku szczepienia przypominające. Okres ten można bezpiecznie wydłużyć do 18 miesięcy - w przypadku Tollerów ma to o tyle sens, że choroby autoimmunologiczne uaktywniają sie czasem właśnie po szczepieniach. Im dłuższa przerwa, im mniej skumulowanej szczepionki - tym lepiej, oczywiście w granicach rozsądku.

Najpowszechniej stosuje się szczepionki firm Duramune (Fort Dodge), Intervet (Nobivac), Pfeizer. Szczepionki zawierają albo zabite zarazki (leptospiroza, koronawiroza) lub zarazki żywe, ale osłabione - (nosówka, choroba Rubharta, parwowiroza, parainfluenza). Szczególnie w drugim przypadku, bardzo istotne jest, aby pies nie był osłabiony przebytą infekcją /chory / zarobaczony / odwodniony, itd.

Szczepienia zawsze należy przeprowadzać po odrobaczeniu. W gabinecie weterynaryjnym, trzymamy szczeniaka na rękach, uniemożliwiając mu kontakt z innymi psami. Dopóki pies nie przejdzie okresu kwarantanny (na ogół 10 -14 dni po drugim szczepieniu w zależności od zastosowanego rodzaju szczepionki) nie można wychodzić z nim na spacery. W tym czasie nosimy szczeniaka na rękach, socjalizując go z rożnymi bodźcami w naszym otoczeniu - nie pozwalamy jednak, aby był puszczony luzem. Tu po skończeniu kwarantanny warto także wychodzić jeszcze przez kilka dni w miejsca, gdzie nie ma innych psów -odporność to kwestia indywidualna danego szczeniaka, i lepiej zapobiegać niż później leczyć.

Warto zawsze pamiętać, że NIE MA pełnej odporności po pierwszym szczepieniu - stąd absolutnie w tym czasie należy unikać wychodzenia na teren gdzie mogą być inne psy.

Kiedy nie należy szczepić:

- gdy pies jest chory (nie dotyczy chorób przewlekłych, należy jednak zawsze zasiegnąć opinii weterynarza)
- nie szczepić gdy pies przyjmuje leki, szczególnie antybiotyki (odstęp przynajmniej miesiąca),
- nie szczepić i nie odrobaczać w tym samym czasie - zachować odstęp przynajmniej dwóch tygodni,
-szczepienie na wściekliznę zawsze osobno z innymi szczepieniami, zachować odstęp przynajmniej 3-4 tygodni,
- gdy pies jest zarobaczony,
- w okresie ciąży (tylko w wyjątkowych przypadkach można zaszczepić ciężarną sukę),
- jeśli szczenię ma mniej niż 6 tygodni.

Szczepienia psów dzieli się na obowiązkowe i nieobowiązkowe. Z mocy prawa właściciel psa ma obowiązek corocznego szczepienia przeciwko wściekliźnie.

Do szczepień nieobowiązkowych, należą przede wszystkim szczepienia przeciwko: nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha (tzw. szczepienia zasadnicze), jak też przeciwko leptospirozie, parainfluenzie, koronawirozie (tzw.szczepienia dodatkowe).

Nosówka ( D - distemper) jest chorobą wirusową, którą pies może się zarazić poprzez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem lub jego wydzielinami, ale także drogą pośrednią (buty, ubranie) Rozróżnia się kilka typów nosówki:

nieżytowa : wzrost temperatury (nawet do 40-41 stopni), spadek apetytu, osowiałość, zapalenie spojówek, biegunka, potem następuje okres poprawy i spadku temperatury, a po nim kolejny wzrost ciepłoty wewnętrznej i pogorszenie stanu ogólnego - występuje wypływ ropny z worka spojówkowego i wypływ ropny z nosa, brak apetytu.

oddechowa - zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc.

jelitowa - z wymiotami, biegunką, brakiem apetytu, w konsekwencji pojawia sie odwodnienie i wychudzenie;

oczna- owrzodzenie rogówki, perforacja rogówki, zapalenie tęczówki, zmiany w siatkówce. nerwowa - nasilające się drżenia, tiki nerwowe, niezborności, niedowłady, porażenia, oczopląs , padaczka - najczęściej nieodwracalna;

-skórna - krostki i pęcherzyki na skórze brzucha, wewnętrznej stronie ud, na małżowinach usznych i innych słabo owłosionych częściach ciała, może pojawić się tzw. -twarda łapa- - pogrubienie i stwardnienie opuszek palcowych i lusterka nosa, która pojawia się po kilku tygodniach choroby.

Dość często nosówka jest chorobą śmiertelną, stąd tak ważna jest profilaktyka.

Parwowiroza (oznaczenie P lub Pv)

Parwowiroza jest dość częstą występującą wirusową chorobą zakaźną, o dużym wskaźniku śmiertelności. Do zakażenia może dojść drogą pokarmową, przez zanieczyszczoną kałem karmę lub wodę oraz przez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem lub psem po świeżo przebytej parwowirozie. Objawy pojawiają się w 7-14 dni po zakażeniu. Objawy to wymioty, krwawa biegunka, zmiana temperatury ciała (podwyższona, lub obniżona), apatia, brak apetytu, leukopenia (obniżenie poziomu leukocytów w obrazie krwi) w końcowym stadium parwowirozy może wystąpić żółtaczka.

Choroba Rubartha (zakaźne zapalenie wątroby - oznaczenie A2 lub H) - jest chorobą wirusową ;do zakażenia może dojść drogą pokarmową lub kropelkową. Wirus początkowo namnaża się w migdałkach i węzłach chłonnych, a następnie z krwią dostaje się do komórek wątroby i naczyń krwionośnych.

Występuje kilka postaci choroby - nadostra, ostra i przewlekła, a także postać oczna.

* Postać nadostra
Występuje przeważnie u młodych, nieszczepionych psów, - jej wynikiem jest nagła śmierć zwierzęcia.

* Postać ostra
Trwa kilka dni, do tygodnia. Pojawia się gorączka (39,5-41 stopni C), wymioty, biegunka, bolesność jamy brzusznej, czasem zapalenie gardła i migdałków, powiększenie węzłów chłonnych, kaszel, wybroczyny, czasem objawy nerwowe.

* Postać przewlekła - to przewlekłe zapalenie wątroby

* Postać oczna
Może towarzyszyć postaci ostrej lub wystąpić na etapie zdrowienia. Objawy to obrzęk rogówki, która staje się zmętniała i szaro-niebieska (stąd nazwa "choroba niebieskiego oka") oraz zapalenie błony naczyniowej oka.

Chorobie Rubartha towarzyszą często zaburzenia krzepnięcia (związane z zapaleniem wątroby) oraz zapalenie nerek.

Zakaźne zapalenie dróg oddechowych (kaszel kenelowy; parainfluenza - oznaczenie P lub Pi) - Zakażenie następuje drogą kropelkową Do zakażeń dochodzi głównie w dużych skupiskach zwierząt - hodowle, schroniska, wystawy, giełdy. Choroba ustępuje po 7-14 dniach, jeśli nie dojdzie do powikłań - przewlekłego zapalenia oskrzeli (długotrwały kaszel) - chronicznej i nieodwracalnej niewydolności układu oddechowego. Napady kaszlu mogą pojawiać się przy zmianach temperatury lub po wysiłku. Do objawów należą: gorączka, apatia, nieżyt gardła i oskrzeli ( suchy, spazmatyczny kaszel ) stan zapalny migdałków, zapalenie płuc. Możliwy katar (wydzielina wodnista lub ropna)

Leptospiroza (oznaczenie L, Lepto, lub L CI) Chorobę wywołuje kilka typów bakterii (krętki) z rodziny Leptospira.

Na ogół w/w bakterie występują w stojącej wodzie (bagna, kałuże, wolno płynące rzeki). Zakażenie może nastąpić poprzez zanieczyszczenie wodą zawierającą bakterie, mikro uszkodzeń błony śluzowej oczu, warg, żołądka, napletka lub uszkodzoną skórę między opuszkami palców. Bakterie wydalane są z moczem - w którym również zachowują pełną zjadliwość; dotykają również inne zwierzęta - mogą też przenosić się na człowieka

Wyróżnia się trzy postacie choroby:

- jelitowo-żołądkowa - krótkotrwała wysoka gorączka, osowiałość, wymioty, biegunka (czasem z krwią), drżenia mięśni, przekrwienie spojówek, język przybiera brązowy odcień, żółtaczka, sztywność kończyn.

- nerkowa (wywołuje ją Leptospira canicola) - zapalenie nerek, niemiły zapach z pyska, martwica końca języka, szklisty kał, krwawe wymioty

- posocznicowa - wysoka gorączka, wybroczyny na błonach śluzowych i skórze, krwawienie z dziąseł, duszność, sinica, uszkodzenie serca, śmierć następuje zwykle po 5-7 dniach; w przypadku wyjątkowo ostrego przebiegu - nawet po kilku, kilkunastu godzinach.

Koronawiroza ( oznaczenie CvK lub K)
Zakaźna choroba wirusowa, zbliżona w przebiegu do parwowirozy, niemniej zdecydowanie mniej groźna.

Kilka dni po zakażeniu pojawia się zapalenie żołądka i jelit, utrata apetytu, wymioty, biegunka (żółtawa, może być krwista, śluzowa, cuchnąca), która może prowadzić do odwodnienia, czasem gorączka. Choroba trwa od kilku do nawet kilkunastu dni.


Najczęściej stosowane szczepionki:

Duramune Fort Dodge DA2P+Pv - nosówka, zakaźne zapalenie wątroby, parainfluenza, parwowiroza
Duramune Fort Dodge CvK/LCI - koronawiroza, leptospiroza
Nobivac Puppy DP - nosówka, parwowiroza
Nobivac DHP - nosówka, zakaźne zapalenie wątroby, parwowiroza
Nobivac DHPPi - nosówka, zakaźne zapalenie wątroby, parwowiroza, parainfluenza
Nobivac KC - koronawiroza
Pfeizer Vanguard Plus 5 - nosówka, zakaźne zapalenie wątroby, parainfluenza, parwowiroza
Pfeizer Leptoferm C-I - leptospiroza